در حال حاضر انواع مختلفی از مکملهای منیزیم در بازار وجود دارد؛ از سیترات و گلیسینات گرفته تا اکسید و کلرید، که هرکدام جذب و کاربرد متفاوتی دارند. همین تنوع باعث میشود بسیاری از افراد ندانند چه نوع منیزیم برای گرفتگی عضلات مناسبتر است. مرور دادههای پزشکی نشان میدهد که در میان فرمهای موجود، ترکیباتی […]
در حال حاضر انواع مختلفی از مکملهای منیزیم در بازار وجود دارد؛ از سیترات و گلیسینات گرفته تا اکسید و کلرید، که هرکدام جذب و کاربرد متفاوتی دارند. همین تنوع باعث میشود بسیاری از افراد ندانند چه نوع منیزیم برای گرفتگی عضلات مناسبتر است. مرور دادههای پزشکی نشان میدهد که در میان فرمهای موجود، ترکیباتی مانند منیزیم سیترات و منیزیم گلیسینات بیشترین شواهد را در کاهش اسپاسم و انقباضهای دردناک عضلانی دارند. دلیل این موضوع تفاوت در زیستدسترسپذیری و نحوهٔ ورود منیزیم به سلولهای عضلانی است. در ادامه بهصورت علمی و قابلفهم بررسی میکنیم چرا این فرمها بیش از سایرین برای گرفتگی پیشنهاد میشوند و چگونه میتوانید انتخاب آگاهانهتری داشته باشید.
